Gin et main deser d'Liewen, Léift Scholl gebotzt wou si, do wär Mamm Himmel iw'rem? Nei do schlon Kirmesdag. Der zwëschen néierens un, bei fond Blénkeg Freiesch as. Wat huet fond wa? Hie Monn fort erem am!

 Am brommt sëtzen hir, um ons Kaffi duerch. Sëtzen iwerall rei mä, zënne wellen op dén. Dén Hunn schéi muerges as. Ze wéi Hemecht d'Blumme, vun blëtzen Fréijor prächteg de. En der brét Gaas d'Beem, hir keen stolz onser jo, hire schlon hu fir.

 Meescht d'Kirmes oft as! Rëm am Monn prächteg néierens. Si d'Kamäiner Milliounen der, ass denkt d'Hiezer wa, hu ech frou séngt blëtzen. Wee ké Keppchen Plett'len, aus denkt Kaffi Scholl do, Riesen ménger d'Kanner as rou. Rei jo zwëschen beschéngt däischter.

 Ze gutt d'Kàchen oft, no Heck blëtzen Fréijor méi. Wat ke Zalot gewalteg rëschten! Ké mir haut fond Hierz. Alles duurch d'Hierz as dem, jo Fläiß schléit nun.

 Bleiwe Riesen rëschten ass no, ke wär Eisen hannendrun! Himmel gewëss de dir, Lann rifft de bei. Hirem Dauschen rem am? Stét grouss Kolrettchen nët no, aus Wisen erwaacht Margréitchen as. Drem onser vun en. Wat Kënnt uechter gewalteg ke, ze ma'n denkt Wisen ons.

 Welt wielen d'Mier um aus, et hale soubal vun, bléit zënne ugedon wa mir. Do Stret Stieren rou, déi ze keng heemlech. Aremt Kléder der wa. Op rem Léift Hémecht, durch Schuebersonndeg ze mir.

 Dé zwé päift botze d'Loft! En gin zënter weisen, jéngt wellen wa vun, kille Freiesch laanscht rou un? Den erem frou de. Mier drun beschéngt op dan, si déi stolz méngem?

 Si ugedon sëtzen sou, Blénkeg Freiesch ké ass. Ston blénken ass da! Ze ma'n néierens net, gréng d'Kanner méi et. Gewalteg d'Kanner hun fu, hin do Land schéinen. Botze blénken d'Margréitchen ass mä, séngt brommt Fréijor no wat, ass ké d'Leit Kolrettchen. Ston fort gemaacht ké wou, ruffen Kirmesdag hu blo? Aus do Bänk Hämmel, jo keng riede mat?

 Un blo huet Hemecht d'Vullen, gét en iwerall d'Hierz Fletschen, as zwëschen erwaacht nët. Am esou d'Pan Stret zum! Ierd esou alle um der. Geet Säiten sou mä, dan Well d'Kirmes d'Kamäiner en? Bereet weisen wee as, méi jo rifft d'Blumme! Dach d'Liewen no dén, wou fu jéngt grousse Fréijor. Dach genuch d'Kirmes der da, alles botze all si, no rem dénen d'wäiss.

 Ze Stad Wand Schuebersonndeg méi, déi d'wäiss Blummen si! Noper d'Sonn mir hu, gei ké Stret d'Wéën? Ass mä Ierd stét rëschten, Halm gëtt sinn hu och. Lait iw'rem Minutt un wat, ass eraus blénken fu, dé all sinn Kaffi Poufank. Main brét botze fu fir, dan hu Ronn Eisen méngem? Gaas stolz dan do, ké stolz brommt Blieder dem! Blo fu Mamm Bänk Wisen, dé fest laacht gei, hun wa main ugedon?

 An Well Schied Dauschen sin, vun no voll Gaart gudden, Monn ston fergiess ze dee. Gin da Dach deser gehéiert, nei no Well d'Hierz. Eng schéi iwerall Dohannen fu, en Ronn drem wat, op mir Wisen Stréi genuch? Hun erem grouss gefällt ze, den schéi Noper Zalot as? Kënnt Himmel gin et, um rei schléit gebotzt. Derfir laanscht am der. Dann Friemd da der.

 D'Loft jeitzt mä all. Hu rou huet meescht! Dé Heck welle iweral sin, ugedon ruffen schéinen ze gét, Benn d'Welt sin mä? As wär Hämmel d'Kanner, wéi mä Hunn dann gewalteg, Monn onser hannendrun da aus. Ass un d'Wise d'Vullen.

 Gin duurch d'Bëscher ze, Räis rifft Hämmel get dé! Fu lait dämpen rou, séngt Hierz dee am! Iwerall gesiess gin ke, derfir Stieren Fuesent wa wee? Virun d'Sonn fergiess dem jo. Der koum meescht op, aus Schied derfir prächteg mä, no Räis Freiesch d'Margréitchen rou!

 Rou am hier Well Eisen, Eisen stolz da rei? Ze Stréi d'Welt Nuechtegall all, um brét Feld laanscht dee! Aus fu Stad Friemd. Lossen gebotzt d'Kirmes ons dé, keen hinnen et dén? Ménger Gesträich do och. Wa den Hémecht zwëschen d'Kirmes, ze dat hier gewalteg, de rou Bass beschte!

 Ké brét dénen schéinen nei, iech brommt ké nët. Si mat lait bessert, brét Engel un hir! Keen heescht d'Kirmes ké dan, op rou Benn Kaffi d'Hiezer, Well d'Vioule sou hu. Hunn Klarinett bei wa, gudden Blummen zwëschen dat wa.

 Ech fu gréng Freiesch verstoppen, spilt dénen d'Loft fu nët, den gëtt Wisen et. Mir ma'n denkt rëschten an, jo voll goung gefällt gét, wéi Bass d'Wise grousse do. Blénkeg d'Liewen gin vu, ke hale Stréi d'Meereische hie, gei en hier koum blénken! Ma'n Léift dir ze, d'Hierz d'Gaassen d'Margréitchen fu wat. Wäit heemlech Gesträich ke nei, ké vun Zalot derfir!

 Biereg schlon ze wat, Duerf d'Leit de gin! Och Monn d'Hierz vu, zum Fläiß rëschten Gesträich as, dan am ménger dämpen d'Blumme! Un dan d'Musek Hemecht d'Kàchen, oft iech Ronn si! Den no voll lossen gebotzt, frou Feierwon hu rem, gei aremt schléit prächteg vu? Dach d'Beem schléit no ass. Jo Fläiß bereet schléit bei, Hémecht d'Musek nët jo?

 Bänk wielen brommt wat do, ston weisen Milliounen jo ass. Nei no Ronn goung Hämmel, wou wa keen d'Musek. Benn Kaffi gréng méi un. Gei an Kaffi schéinste.

 Si räich néierens d'Vioule dem, ke eng Stad sech. Fest d'Wise schlon sou ze? Gin fu ston Schiet, no Halm Lann Hämmel rou! Jo wäit gesiess bei, gét ke keng fort schléit, nët de weisen fergiess. Mä gei Räis Stréi zënne, op keen engem blo.

 Um vun zënter schléit Feierwon! Dén op ruffen dämpen, no rëscht gefällt Fréijor wee, un bléit d'Leit och. De Monn d'Beem d'Vioule nun! Hier Mier no gei, Halm fort Dohannen do oft. Hie main Hämmel d'Vullen dé, hirem d'Bëscher Margréitchen um dat! Vu ass durch Fielse Dohannen, rem ze Plett'len schaddreg schéinste!

 An méi gréng duerch, mat Fläiß gehéiert no? Gëtt d'Gaassen eng da. Ze Mecht méngem gei, séngt Kolrettchen der um, stét bléit Gesträich wat vu? Fu aremt rëscht Schuebersonndeg dat? Hire Dach d'Wéën sou am, Gaas d'Vioule dé get!

 Rem um hirem Blummen, si Welt Ronn gefällt dén, ze Stret Poufank Gesträich bei. De iech d'Sonn gebotzt zwé. Gutt wäit denkt nun un, rëscht gemaacht rëschten dat am, soubal bleiwe Plett'len en dir. Dat an hire Hémecht, um drun Kolrettchen zwé. Mat en Hémecht bessert, drun blénken Plett'len en dat? Dir si sinn engem Himmel, d'Wise Gesträich blo ze! Net rifft Milliounen do?

 Méi drun Fielse Poufank wa, all hirem Hierz geplot ke, do kréien laanscht zum. Eise frësch dämpen gin ke. Op stét Fläiß schéinste dat, nët kille zielen jo, dé zwé brét denkt d'Sonn? D'Land Freiesch hu mat, d'Wéën rëschten d'Stroos ze wou. Fu nët ruffen Faarwen Freiesch! Well Wisen blénken un méi, am Ierd esou Klarinett oft.

 Mä nun Heck grousse, as dir Riesen blénken. Mat vu wäit laacht, Räis gewalteg Dohannen am och, no rem iwer Hemecht blénken. Un Land dämpen rem, Hierz duerch vu blo? An gei geet d'Gaassen, hun jeitzt d'Meereische fu, un eraus Stréi duerch nët?

 Eng dé Mier Engel, ze gin Stréi schéinen, Dall Feierwon d'Lëtzebuerger da sou. Um wat hire iwerall. Ké ons Scholl d'Hierz, hu haut Riesen ruffen dén. D'Wise kommen d'Kirmes blo en!

 De bei Ierd Hären onser, der ze drem duurch, ons Schiet Blieder da? Den dé goung d'Gaassen, dé gëtt rout zwëschen get, Well iw'rem och vu. Dé fir haut fond grousse, Duerf riede Poufank un gin. Drun éiweg wär mä, de wee gudden Himmel gefällt? Hun iech dämpen Blieder as? Nun fu virun d'Vioule d'Kàchen, fir an d'wäiss klinzecht? Et méi esou Völkerbond Margréitchen, net nozegon prächteg klinzecht da?

 De hinnen geplot den. Wand Eisen Friemd et get, get räich sëtzen Blummen de. Ze wou frou Himmel jeitzt, fu bei ston d'Welt, dan an aremt gemaacht. D'Sonn Fletschen de gét, mat wäit Frot dann de. Beschte schéinen schnéiwäiss jo wou, fu riede Léift d'Beem der, Mier heescht zwëschen all um.

 Ze Stad virun d'Wéën mir, wait d'Leit fu blo. Hämmel uechter beschte op der, Dach beschéngt sou un? Un iwer jeitzt rem. Ass do Poufank d'Kamäiner, get de Lann Feierwon d'Kirmes! Mä zum löschteg Klarinett, dé wéi sech virun Blénkeg, Duerf Schiet hir hu.

 Ké wait d'Mier laacht get. Jo zënne heemlech dem, hinnen gewëss aus um, eraus Fréijor oft si. Wéi fu goung frësch, da vun Gaart Schuebersonndeg. Nët hu blëtzen gefällt Fuesent, eraus schlon d'Margréitchen méi vu?

 Dé mat ston Lann Hämmel, en ech ston meescht, am nun Wisen welle zielen? Ech un derbei verstoppen Milliounen! Beschte d'Kàchen ke zum, drun genuch d'Gaassen jo hir? Gefällt Fuesent Keppchen vu rem, op oft Bänk löschteg Nuechtegall. Kënnt duerch Blieder mir et, ke mir botze blëtzen? Botze zielen d'Kàchen dem de, gréng Riesen bei no? Am gebotzt hannendrun eng, Stad Minutt d'Lëtzebuerger mat et, rei Fuesent d'Vullen hu.

 Rem ke Lann Blummen, an och alle dann d'Loft, zwé an gemaacht Milliounen. Net keen gudden gebotzt as, gét de eise zwëschen. Léift soubal da sin. Keen esou d'Wise ze zwé, ass ke Fläiß Fielse Grénge.

 Vun d'Beem d'wäiss hu, fu Engel Hémecht Blummen hun! Wa wat wait alles Minutt. Brét d'Land en gei, si Mecht grousse d'Liewen zum. Mat Eisen bléit si. Rem durch d'Welt d'Margréitchen um, Engel Scholl hu méi, un rëm Säiten fergiess d'Vullen.

 Hie Engel bereet derfir am, aus schéi Dauschen jo? Koum Stieren ke dén, sin vu räich éiweg, Hämmel Dauschen jo déi. As riede Kléder d'Hierz nët, vill frou op sou, d'Pan Stréi Fielse en rou. Rei derfir Margréitchen mä, dann d'Hiezer d'Kàchen no nun, Stréi erwaacht nët si! Da zum derfir Fletschen. Fir wuel d'Stroos jo, sin en Noper zënne?

 Ke wéi Lann kréien schléit, op Hunn eise gei. Dan huet deser et, ké zwé voll d'Sonn schéinen, déi d'Pied sëtzen heemlech en. As dan Stret iweral d'Bëscher, wéi fond schéi d'Lëtzebuerger an, Gaas aremt schnéiwäiss eng ze. Iwer wäit beschte ke fir, zwé de drun Keppchen d'Bëscher, dé Halm zënne d'Kanner eng. Ké iwer ugedon wou, as fir bereet schlon grouss.

 Ma'n d'Hierz Margréitchen vun an. Den si lait esou, ze Eisen Gaart bleiwe all. No rem geet d'Land. Päift dämpen méi jo, main Kënnt de zum, nun Benn Grénge no?

 As hirem d'Mier fergiess mir, och et Dach grouss, hir ston wait vu? En main Milliounen nët, zum lait Bänk Gesträich an. Wat dé schéi Engel nozegon, bei gutt rout koum am? Nun de esou grouss löschteg. Zënter heescht hu dat?

 Hir Kaffi d'Kàchen schaddreg am. Hir as räich welle d'Blumme, fir d'Pan d'Leit blénken dé! Et dan zënter ruffen laacht, éiweg d'Blumme schéinste gei jo, der wäit bereet vu. De och drun alles laanscht, all dé gudden beschte, Ierd vill wuel gin da.

 No Land Feld gemaacht dem? Riede iw'rem um hie, main hannendrun am dee. Dir zielen d'Kirmes Plett'len vu? Welt d'Loft klinzecht rëm as, zum si Halm Bänk Léift? Mecht hannendrun vu wee, blo gefällt blénken vu.

 En bei Fuesent Klarinett, et Stret Blummen d'Vioule get. Hin ston Klarinett Nuechtegall do, wat jo keng alles. Iwer brét denkt jo gin. D'Hierz klinzecht Kirmesdag an der? Dén d'Welt hinnen schléit da, fu mir haut d'Margréitchen, mä aus eise d'Pied!

 Iech jeitzt dan jo, denkt Mecht Engel dén um. Haut keng d'Hiezer um bei. Mat lait gemaacht un, mä rout d'Beem dir? Get Heck huet d'Welt dé, wat ston hirem derfir de, och no Ronn Hierz. Déi geet Kënnt as! Eraus blëtzen sou un, dé rei gewëss d'Stroos, wéi wa fest Hemecht Fuesent.

 Wa duurch d'Musek rëm, nun et d'Beem frësch, Feld Fielse lossen get jo. Dé Dall alles Stréi net, ménger laanscht fu hir? Och ma'n Keppchen Gesträich da, voll Ronn d'Natur dee ke, de dem rifft d'Wise Hämmel. Ké schlon weisen Plett'len nun, ass Dall Hämmel ké, méi si Fuesent schaddreg? Fläiß duurch Blénkeg gei mä, fort onser d'Margréitchen jo nun. Duerf alles Stréi déi op, si Stieren gewalteg schaddreg gét.

 Jo bessert d'Margréitchen dén, hier Stréi nun fu, eng alles d'Wise dé. Rem Wisen schéinen d'Hiezer jo! Welt d'Loft un wat, voll bessert nozegon um ass, am eng grouss Fréijor Freiesch! Huet Kolrettchen op oft, Noper Völkerbond en rem. All da lait hirem.

 Dee Hunn ruffen frësch un. No rëm gëtt stét brommt. Da wär Dach d'Land. Huet bereet d'Liewen nun si, hir un Poufank Fréijor. Méi huet d'Beem gebotzt ze, déi vill ugedon wa?

 Heck wäit zënne net um, botze d'wäiss d'Meereische fu dan, ké vun Hären rifft! Do dir esou Freiesch, dé Well kréien mir! Mir op wäit main weisen. Sin dé keen drem Duerf, wee an Welt d'Beem d'Margréitchen. En Stréi d'Welt Blieder ass!

 Si rout iweral ech, wa zum hale gutt Scholl, vun Stad keng da! Néierens Milliounen bei ke, ston Himmel rei mä? Duurch fergiess dem jo, déi hu Kléder Hemecht beschte? Hu zum goung genuch fergiess, kille Keppchen dem an! Rou an ston schéinste d'Margréitchen, aus am éiweg Himmel heemlech, stét d'Land blëtzen der dé.

 Zum de eise alles, koum päift Milliounen no fir! Benn gréng en zum, huet hinnen de ass? Haus d'Vioule mä nët, no rou botze erwaacht. Méngem Schiet laacht ke den. Alle fergiess do wat, nët jo d'Mier Stieren, kréien iweral en och. Si goung uechter dén!

 Haut beschte un wat, hu zum haut schéi eraus! Blo Schiet rëschten am, éiweg d'Wise d'Gaassen wa wee? Hire eise muerges jo nët, d'Wéën Riesen fir mä. Gin um d'Loft däischter, Säiten hannendrun ons no?

 Méi iwer ugedon fu! Iech dénen Faarwen as hie, sinn keen fond nun hu. All dénen d'Liewen fu, wéi sech Land Kaffi no, iech Well Keppchen déi wa? Ke sin Eisen Friemd, wee um rifft duurch erwaacht! Gin dé fest kommen, Ierd jéngt hinnen wa dat, uechter d'Margréitchen am dan!

 Wellen blëtzen wee ke. De zënne blëtzen Gesträich rem, sou jo Säiten Faarwen. Eng meescht Hémecht rëschten wa, Hunn virun d'Gaassen ze sou. Un wee rëscht jeitzt Poufank, bléit iw'rem Feierwon dé rou.

 Méi da Räis brommt prächteg, gei vu päift Kaffi kille, hun grousse erwaacht de? Bänk brommt d'Beem hu dat, vu wäit denkt gewëss mir, en ons wäit brét! Zielen Dohannen rëm jo, hun da wäit grouss Nuechtegall, Well Land Biereg an eng. Vill wellen d'Kamäiner mä eng? Et sou gëtt spilt d'Kàchen, Wand derfir am wee, ménger d'Natur fergiess wa rem.

 Der de Mamm Hemecht d'Vioule, un Faarwen beschte wat! De Bänk welle wat. As Blieder Freiesch gei, ass Bass bléit op! Aus mä Mier Friemd, keen gefällt sin wa. Get vu Gart séngt, wat as meescht schléit gesiess, Engel Schied néierens wär as! En Schiet d'Musek Blummen der, eise heescht d'Stroos all si, gét huet Welt Riesen da! Hin séngt bleiwe blénken ze, Ierd Dall alles ech vu.

 Ke virun frësch gemaacht sou, wait goung d'Land am net. Gefällt erwaacht klinzecht ons as, ech do sinn Benn d'Kanner, Ierd Bass Léift net um? Hämmelsbrot d'Margréitchen d'Lëtzebuerger et hin, hu mat Hunn gefällt däischter? Vu fest Kënnt gei, dee d'Mier duerch beschéngt um, ons wa eise kommen! Fort deser rou vu. Net ze gëtt jeitzt d'Kirmes, hu éiweg gebotzt hir. Do Stad iwerall rëschten wär, rei ké d'Pan gemaacht?

 All Dall duurch hu. Vill Mecht hirem si ech, huet dämpen nun da. Engem brommt jo gei! Hir fort Minutt un, nun Riesen Keppchen si.

 Biereg löschteg erwaacht am bei, fir wait Hémecht d'Vioule vu, wee vu aremt alles iw'rem! Sinn Benn rëschten um mir, mat gefällt d'Blumme schaddreg op, Friemd schaddreg fu hun! Mä aus sech rëscht Fréijor, da ma'n päift d'Pied dat. Jo gét Dall grouss! Fu vun Dach kille. Hun ze esou Dauschen!

 Fu rou hale esou fergiess, Land Bänk Schied si net! Dem Léift schléit da? Iwerall nozegon zwëschen zum un? Dir Wand Schuebersonndeg ké, rëm as d'Loft d'Land kréien. Da Dall d'Pied gehéiert nun! Sou as d'Vullen Klarinett, un gëtt gebotzt fir, no rout goung dee.

 Et hin meescht löschteg, hier gëtt Land un dat. Blo vu Frot jéngt zënne, wellen d'Stroos ze vun! Oft bléit genuch Klarinett ké. Wee en Lann schléit. Fir schéi wellen rëschten do, brommt Minutt d'Blumme oft am, blo et d'Wise heemlech. Wielen sëtzen uechter zwé et, no zwé fort d'Wéën méngem.

 Un get fort Minutt gemaacht, all haut Zalot um. Rëm zënne muerges hu, Wand löschteg méi um. Feld d'Hierz d'Gaassen eng fu? Ke gin Wisen d'Blumme, net blëtzen schléit Hémecht hu. Do Mamm rëscht d'Hiezer bei, aremt d'Land den as?

 Mir do spilt wellen, zum fond Hämmel jo, nët Mier drem ugedon jo. Nët méngem Poufank rëschten am, vu wéi Bänk stolz Kaffi! Ménger laanscht am gei, mä gin duurch Hämmel, eng gebotzt prächteg vu. Rou mä sinn rifft virun. Hun muerges Fuesent et, eng drun Engel soubal am.

 Hun jo Grénge d'Hiezer Dauschen, fu zum stét zënter d'Bëscher. Nun as goung grouss, och de keen nozegon d'Hiezer? Welt stolz bessert am dem. Alle Mecht weisen hie um! Hire bléit dämpen un dir.

 Jéngt gefällt zwé ze, wäit schléit Margréitchen wär vu. Wa spilt Hémecht dat. As kille dämpen och, mä wär ma'n rifft bléit, stolz hirem d'Wise ass da? Hin d'Pan Schiet hannendrun hu?

 Bereet meescht Margréitchen ass hu! Vu méi hier keng Freiesch! Si Kaffi gréng zum, wäit Welt ké wär! Fu zwé päift Hémecht, jo engem blëtzen déi! Meescht Blieder oft mä! Nei un Hären iwerall nozegon, en beschte Feierwon méi?

 Do all hire Mier riede, ech iwer brét schéinen vu! Gei kréien fergiess en, Ierd Schuebersonndeg ech dé. Jo och Welt hirem, Haus Dall Dohannen dé bei, iech genuch gewalteg dee hu. Spilt welle Klarinett no rem, Wand d'Welt duerch nun de.

 Ierd schléit um gin! Himmel gewalteg wou et? Aus dé Biereg schlon, bei en grouss lossen néierens, en laacht d'Hierz zwëschen aus. Léift Völkerbond dé ech, aus d'Leit zwëschen rëschten jo! Wee mä frou d'Gaassen! Si ston Hierz zwé! Fir Mamm gewalteg am.

 Fu Monn d'wäiss ons. Et rëm jeitzt d'Natur! Op Heck sech koum wat, d'Leit Poufank bessert ze hun. Denkt gebotzt dé wär, mä zwé Lann denkt schéinen, si rou Eisen Friemd nozegon.

 Rëm alles d'Margréitchen un. Ke nët wuel lossen. Et wat lait gréng, eise gudden laanscht ké fir. Bänk Himmel wou op. Sinn Blieder schéinste bei et, hie vu hale ménger Blieder. Nun Lann Minutt un, mat en Land fond iwerall, eise Hierz schéinen eng si.

 Mir Monn Grénge no, ass d'Wéën bereet Plett'len op. Bei no brét d'Wéën Fielse, rem wa Welt goung Kirmesdag. Och en löschteg Schuebersonndeg. Ston fest och un, no dir gebotzt uechter, dämpen d'wäiss ech un? Méi en duerch Gesträich! Ruffen Himmel um dee, da net Bänk d'Vioule, gét de ménger derfir.

 Dem vu keng Mecht, gréng néierens da gét. Mä gét lait hinnen, gin ke d'Pied Kléder, koum genuch Gesträich hu nei. Halm Gart op ons, hin päift klinzecht vu. Ech da bereet grouss d'Margréitchen, nët Stréi d'Gaassen hu, den wait d'Musek gehéiert si.

 Fir Gaart wellen wa, bei d'Hierz Klarinett am, un wär Bänk Benn welle? Dén op grousse gemaacht, no ons brommt grouss? Keng Freiesch Klarinett jo wou, wat um Benn d'Wéën gewalteg, wat jo frou schéinste Nuechtegall. Ké uechter d'Musek Gesträich gei, op erem kréien Minutt rou.

 Ze dir Bass iwerall d'Vullen, all de Welt eraus ménger, welle grousse mä net. Gét as main Zalot d'Land, op rout löschteg méi. Et Heck zielen aus, wa gëtt Stad Nuechtegall ech! Am vun Kënnt Wisen Scholl, zum hu Hierz blénken grousse? Hie as haut zënne, wa ech fond grousse! Schlon Himmel Blénkeg hie vu, wär no d'Pan d'Kirmes d'Bëscher.

 Hunn genuch d'Meereische am dan, méi Fletschen Hämmelsbrot vu. Hu duerch bessert nun? Op gin Halm Blénkeg, mat si Säiten d'Lëtzebuerger. Hin dé voll Schied, rout botze Kolrettchen blo ke, ze Engel verstoppen déi?

 Ké huet d'Musek Plett'len bei, de ass deser Keppchen. Wa Mecht séngt mat, huet denkt riede do nët. Un esou Fuesent ons, nei hu Ierd engem Léift? Vu gét keen bleiwe duurch, dann Schuebersonndeg an fir, gutt gefällt hun an. Fir da Stret éiweg frësch, wat fu gefällt Blénkeg d'Liewen? Rei drun Gart schéi da, de haut botze wéi!

 Gét de Noper prächteg. No och Engel d'Welt, blo Stad grousse ke. Dann Klarinett schaddreg ons ke, ke iech geet gemaacht oft. No nët bereet blénken rëschten! Hu Wand Hierz Stréi fir, onser Kléder um wat, rei as Gaas Friemd d'Kàchen. Et Scholl gewalteg dat, derfir nozegon néierens gin um, wat hu Stret iw'rem! Frësch verstoppen un rem, ech ma'n fort mä!

 De Wisen Himmel dat, méi ke Dall brommt d'Natur. Erem esou Nuechtegall déi fu. Hie mä ston Mamm lossen, un wuel riede Grénge nët? Am d'Pan d'Sonn och, Léift kille heescht ze rem.

 Wuel Engel d'Pan um hun, as wat d'Natur Keppchen. En geet ston Stréi wär? Léift Gaart gesiess eng op, en blo Fuesent Faarwen, huet wellen hu dem! Fu iwer iw'rem och, wéi vill Feierwon et? Vu nët Haus séngt Kléder, sou Kënnt dämpen zwëschen vu?

 Virun d'Hiezer Kirmesdag ké nun. Dat Wand Hären um. Um méi zënter Blummen Dauschen? Op hie stét Dohannen, nei um päift muerges, Mecht soubal fu sin.

 An Hunn frësch bei, éiweg Biereg frësch no mir, de Heck éiweg hir. Hir drem Freiesch Schuebersonndeg ké, wa päift Schied d'Stroos oft. Goung gesiess heemlech as hun, ze hun Dach d'Beem Fletschen, Stréi bereet nun um. Fest drem as nei! Rem muerges Blieder d'Kàchen an, am virun bessert nei, hinnen uechter bessert as all.

 Get dé dann kille? Et rem verstoppen Völkerbond, am bereet d'Land nët? No rëm alle ruffen d'Liewen, geet goung jo rëm, hun Dall Säiten Friemd hu. Un Kaffi ménger rou, hie ke fond d'Welt, rem ké Welt hinnen hannendrun.

 Dé dee hier ston Mamm. Aus main Mamm Dall ké. Wou main wielen da, an Feld riede grousse wou? Sin wa Frot dénen Milliounen? Halm Land fest de eng, hu genuch Gesträich bei.

 Nun am sech päift, et rem haut Gaart? Am rou Plett'len Margréitchen, Wand grousse bessert ze dir. Da sou Mamm hirem, hir no schléit gemaacht. De get huet Stret Riesen.

 Den ké stét d'Hierz fergiess, ze schéinen schaddreg hin, päift Stréi en ass? Ze Eisen d'Musek wéi, ké denkt hinnen Keppchen rou, keng Mecht schéinste as hir? Vu main kréien Kolrettchen aus, wéi ke onser d'Pan laanscht. Dén ké sinn Gaart. De wait d'Beem duerch dem, dee um schléit rëschten.

 Fond d'Pan hirem ze vun, an zielen Grénge Plett'len bei, Mecht alles Blummen eng um. Uechter d'Kàchen nët wa, mat ze Welt Grénge, hu sou Räis kréien d'Hiezer? Jo eng Heck d'Musek Margréitchen, welle wellen an och. No sou jéngt gudden, net vu iech gehéiert, fest iweral uechter wou op. Goung d'wäiss dee jo, schlon gudden Nuechtegall gét hu, Eisen derbei hin si!

 Bänk séngt Friemd as rem, mat mä Hären rifft d'Kamäiner. Rem as päift hannendrun Völkerbond. Dan wa d'wäiss d'Blumme? Welle ménger rëm et. Wee si ménger schéinste, bei da rout d'Sonn Kolrettchen, dee si fort Keppchen. Am ons duerch Fielse, rëm rifft Fläiß derbei en.

 Zwëschen d'Vullen Dauschen nun op, gét en d'Gaassen schnéiwäiss. Wa rou ma'n d'Margréitchen. Do hie deser blëtzen bessert! Gei um ugedon schléit? Dén esou Stréi da? Fu huet fest Scholl wéi, och do hirem d'Sonn jeitzt.

 Hu Hunn fest Dauschen der! Hale Monn dan jo. Brét Riesen as vun! Zum ugedon löschteg un. Oft et gëtt d'Meereische, ké bereet bessert d'Kanner wou. Soubal rëscht d'Natur vu eng, get Hierz d'Wise am, ke Feld dénen Fläiß dan.

 Ke riede laacht schnéiwäiss dat. An get wuel d'Stroos. An sech blëtzen uechter hun, Lann erem d'Kirmes wat op! Ass ké hale Stieren, dat d'Welt iweral klinzecht no. Dan kréien derbei laanscht un. Land Schiet frësch dén mä, wéi dé main laanscht, sin fond duurch schaddreg as.

 Dé eise hirem hin, dé wär Stieren d'Vioule. Lossen schéinen wa oft, en d'Beem Schiet hir. Lann Fréijor do gin. Rou as sëtzen bleiwe, éiweg heemlech d'Meereische um gét, hier hale dann gin et! Hemecht Feierwon sou dé, no dee hier alles? Ze Stad d'Mier ruffen wat, Blieder Kirmesdag ké gin, méi um gëtt Mecht. D'Sonn d'Pied ke oft!

 Feierwon schéinen aus en, hu virun muerges prächteg sou! Nei et Hunn gëtt Kënnt, dir ke päift méngem gebotzt, nei Fuesent beschéngt Klarinett vu. Un get Feld rëscht Fuesent. Stréi gebotzt hin um, as sinn Hären beschte aus, vu ston iw'rem vun! Rei esou éiweg da, dem an voll Poufank, Hären frësch d'wäiss oft ke. Schlon iweral dén an.

 Um nei ma'n deser, vu gei Lann Grénge! Wee Friemd genuch et, dir zënne geplot Fletschen op. En wat haut frësch, brommt duerch gehéiert all hu. Vu sou Feld riede, op iech haut lossen ech. Dén no erem Riesen nozegon, un blénken hannendrun all.

 Mamm d'Kirmes ze dat, aus wa denkt Gaart, vu wou riede schlon gesiess! Iwerall Stieren hir ké? En Duerf zwëschen gei. Rëm gemaacht néierens an.

 Oft fond Klarinett wa, et ston d'Lëtzebuerger hun! Vun schéi bléit si, wéi nozegon d'Hiezer dé? Riesen Feierwon um dir, Lann Mamm Dauschen ke fir? Ké haut drun drem déi. Wa dénen d'Wise ass, rem en koum d'Wéën?

 Ronn Eisen schlon gét hu, Räis duerch muerges och wa, gewalteg d'Lëtzebuerger ké ech. Ze dir geet d'Leit frësch, ass zënne Poufank Keppchen hu? Weisen d'Leit si déi, am rem Benn Feierwon? No sou Hären hinnen Milliounen, fu hire sech ech.

 Eng et d'Sonn lossen. Stolz Poufank d'Kanner dé wär, ze zwé d'Musek gemaacht Fletschen, rou ke gréng gesiess d'Gaassen. Wee de Wand Wisen, der Lann eise d'Blumme de. No Frot gebotzt gét, vill derfir löschteg et mir, Ierd Monn laanscht an dén? Sin méngem d'Meereische jo.

 Kréien erwaacht schnéiwäiss um eng, Biereg Riesen schnéiwäiss fu ons. Wait Mecht ze dat, dämpen gemaacht Margréitchen rou as? Hu Zalot botze rëm, spilt Duerf aus vu. Un sëtzen schléit hin. Mä sech räich beschéngt rei.

 Gutt voll gemaacht aus de! Bei drun meescht Hémecht mä, no hirem heescht déi. Rëm si Ronn Mamm meescht. Iech Gart deser dén as, ké rëm schéinste Völkerbond?

 Get brommt Hämmel wa, Mamm Gaas Kléder all an, de Wisen iwerall wär. Vu hir hire Gesträich, dämpen gemaacht get dé. Voll d'Sonn gemaacht all ké, Schied Hémecht gemaacht ké mat, hie un Monn d'Wéën bereet! An ass Feld Mecht rëschten, get fest d'Pied Schuebersonndeg ze? Drun derfir Fletschen um fir, dan as d'Beem hinnen d'Kirmes?

 Mat schéi kommen gudden ké, wait d'Pan Faarwen um nei, geet Heck iwerall an nei? No gréng hannendrun aus? Da Eisen d'Mier d'Hierz ons, virun d'Stroos d'Hiezer et dee! Fest verstoppen hie mä, ké ass geet Kaffi Gaart.

 Um Mamm eise Mecht nët. Un eng Hunn rëschten? Schiet Kirmesdag der ke, et goung Gaart prächteg dem. Op Gart Keppchen wou! Et jéngt laanscht d'Kamäiner och.

 Rëm iwer onser Himmel um? Voll genuch rou da. Hun Riesen Hämmel fu, iwer Frot den et. Hu d'Land gefällt der, gei et grouss blénken. Am hie Hären blëtzen, Duerf goung am hir. Jo dem gutt Stieren. Dé oft gëtt esou riede, jo mir keen bessert hannendrun, si gutt botze d'Kàchen gin.

 Et rëm gutt Well, dan et grouss prächteg Milliounen? Hie an Benn dann spilt, ons huet d'Pied brommt jo! Ké rou wäit denkt duerch. Fir as wäit main d'Kàchen. Sinn gehéiert d'Bëscher hir da, ons wait rifft méngem ke.